CZYNNOŚCI PRZYGOTOWAWCZE

Ogólnie przed przystąpieniem do prac należy określić charakter tworzonej przegrody (tylko termoizolacja, czy termo i akustoizolacja), jej maksymalną grubość, oraz ewentualne kontakt z wodą. Dobrą praktyką jest wykonanie również analizy cieplno-wilgotnościowe, zwłaszcza w przypadku niewielkiej grubości izolacji. Na tej podstawie dobierany jest odpowiedni materiał, oraz jego grubość. Na tym etapie należy również określić sposób zamknięcia przegrody (np. płyta GK, płyty elewacyjne). 

 BEZPOŚREDNIE CZYNNOŚCI ZWIĄZANE Z PRZYGOTOWANIEM PODLOŻA POD NATRYSK PIANKI PUR

• osuszenie podłoża,
• usunięcie elementów trwale niezwiązanych z podłożem (np. luźnych tynków),
• montaż uchwytów pod zabudowę płyt,
• przy pracach zewnętrznych również ustawienie parawanów przeciwpyłowych w rejonie prowadzonych prac.

ZABEZPIECZENIE OBIEKTU PRZED PYLENIEM PIANKI POLIURETANOWEJ

W ramach prowadzonych prac przygotowawczych należy zabezpieczyć teren wokół obiektu:

• jeśli istnieje obawa dostępu osób trzecich należy oznaczyć teren i oznakować tablicami informującymi o prowadzeniu prac,
• zabezpieczyć folią drzwi, okna, parapety budynku,
• sprawdzić warunki pogodowe, a zwłaszcza:
  • wilgotność względną poniżej 85%,
  • temperaturę powierzchni i otoczenia min 5°C,
  • przy pracach zewnętrznych prędkość wiatru poniżej 20 km/h.

APLIKACJA

W przypadku ścian dworowych od zewnątrz stosujemy tylko pianę poliuretanową zamkniętokomórkową, ze względu na ewentualną obecność wilgoci, oraz jej hydroizolacyjny charakter. Podobnie jak w przypadku izolacji fundamentów, piana poliuretanowa wykończona jest poprzez montaż płyt np. stryropianowych, na które finalnie nakładany jest klej i tynk. Alternatywą dla tego rozwiązania jest montaż na przygotowany wcześniej ruszt konstrukcyjny płyt ozdobnych np. Trespa Meteon. Istnieje również możliwość wykończenia metodą lekką mokrą (powłoka mineralna + wyprawa tynkarska).

W przypadku aplikacji na ściany dworowe od wewnątrz (np. zabytkowe kamienice) najczęściej stosujemy pianę zamkniętokomórkową, ze względu na jej doskonały parametr izolacyjny (początkowy ʎ=0,019-0,021 W/m2K, starzeniowy ʎ=0,027 W/m2K), izolacja nie zmniejsza znacząco kubatury pomieszczenia. Aplikacja prowadzona jest na podłoże z zamontowanymi uchwytami pod stelaż konstrukcyjny. Po natrysku montowane są profile, a do nich płyty np. GK. W przypadku, gdy grubość przegrody na to pozwala, stosujemy pianę otwartokomórkową która jest tańszym materiałem, i posiada współczynnik pochłaniania dźwięku na poziomie ά = 0,5. Rozwiązaniem pośrednim, które stosujemy jest tzw. sandwich (piana zamkniętokomórkową + otwartokomórkowa).

W przypadku wypełniania ścian działowych najpierw montowany jest stelaż, jednostronnie folia paroizolacyjna i płyta GK. Następnie przeprowadzana jest aplikacja piany poliuretanowej. Po zakończeniu prac następuje pozostały montaż suchej zabudowy. Opcjonalnie można wykonać izolację zamkniętej ściany z