Zielony dach to element konstrukcyjny podnoszący wartość użytkową budynku. Możliwości jego wykorzystania są ogromne. Zielony dach może zostać położony na powierzchni o płaskiej konstrukcji, która posiada spadek od 2 do 30%. Spotyka się dachy zielone przy nachyleniu połaci nawet rzędu 45 st. jednak wtedy konieczne jest stosowanie dodatkowych listew i siatek zabobiegających osuwaniu się warstwy wierzchniej. Dachy z zielenią mają strukturę wielowarstwową, a rodzaj i liczba warstw są dobierane do rodzaju podłoża i planowanego zazielenienia, obciążeń i funkcji użytkowej budynku.

Struktura dachu zielonego

Wśród podstawowych warstw konstrukcyjnych dachu zielonego należy wyróżnić:

• hydroizolację,
• termoizolację,
• warstwę drenażową,
• warstwę wegetacyjną.
• Ponadto można wyodrębnić:
  • warstwę filtrującą,
  • warstwę ochronną,
  • warstwę chroniącą przed przenikaniem korzeni,
  • warstwę rozdzielającą.

HYDROIZOLACJA

Nie ma uniwersalnego rozwiązania do wszystkich dachów zielonych, dobór właściwego rozwiązania wymaga współpracy projektanta, dekarza, ogrodnika oraz doradcy technicznego producenta materiałów wchodzących w skład systemu. System izolacji wodochronnej musi odznaczać się woododpornoscią, odpowiednią odpornością na ściskanie, kwasy humusowe i związki chemiczne znajdujące się w warstwie wegetacyjnej, pełną odpornością biologiczną na grzyby-pleśnie. Hydroizolacja musi być również zabezpieczona przed uszkodzeniem przez korzenie. Jako materiał wodochronny w naszym wypadku stosujemy piankę poliuretanową zamkniętokomórkową typu PoliuretanSpray, która spełnia wszystkie wymagania i jest gwarantem szczelności, a warstwa pianki poliuretanowej jest zabezpieczona przed promieniami UV właśnie przez warstwę zielonego dachu. Każy materiał ma swoje zalety i wady, wady materiałów rolowych jest duża liczba połączeń i trudności z uszczelnieniem przebić, jednak zaletą - brak możliwości pocienienia powłoki wodochronnej. Ze względu na odporność chemiczną wyróżnia się folię EPDM, która w zależności od potrzeb może być mocowana do podłoża lub układana luzem. Coraz częściej stosuje się grubowarstwowe powłoki z mas bitumicznych ze względu na możliwość nakładania natryskowego, co pozwala na zaizolowanie jednego dnia powierzchni rzędu nawet kilkuset m kw.

TERMOIZOLACJA

Grubość warstwy termoizolacyjnej określana jest przez projektanta na podstawie obliczeń cieplno-wilgotnościowych i dobierana ze względu na rodzaj układu. Termoizolacja stosowana na dachu odwróconym musi być odporna na obciążenia mechaniczne, wpływ temperatury i nie zmieniać w czasie swej formy i wymiarów. Płyty termoziolacyjne należy mocować sciśle obok siebie aby ograniczyć powstawanie mostków termicznych.

WARSTWA DRENAŻOWA

Oprócz zdolności do odprowadzania wody warstwa ta pownna gromadzić wilgoć niezbędną do wzrostu roślin oraz stwarzać przestrzeń do penetracji korzeni. Najpoularniejszym rozwiązaniem jest stosowanie żwiru rzecznego o uziarnieniu 8/32 mm, jednak ten czynnik dobierany jest ze względu na grubość warstwy wegetacyjnej i samej warstwy drenażowej. Coraz większą popularnościa cieszy się także kemazyt, który jest znacznie lżejszy przez co stanowi mniejsze obciążenie połaci dachowej oraz ma niską nasiąkliwość - na poziomie 20%. Z innym materiałów stosuje się także płyty i maty drenujące, włókniny strukturalne i płyty polistyrenowe. Grubość warstwy drenażowej wynosi przeciętnie 6-30 cm i zaleca się jej stosowanie na całej powierzchni dachu.

WARSTWA WEGETACYJNA

Roślinność umieszczona na dachu znajduje się w dość specyficznych warunkach dlatego warstwa wegetacyjna musi cechować się odpowiednimi parametrami fizyko-chemicznym takimi jak:

• zdolność gromadzenia/przepuszczalność wody,
• odporność na ssące działanie wiatru,
• stabilność struktury,
• zdolność zapewnienia niezbędnych składników mineralnych,
• pH w granicach 5,5-9,5, w zależności od rodzaju zazielenia.

Najprostszym przykładem warstwy wegetacyjnej jest mieszanina humusu i składników mineralnych typu żwir, grys czy keramzyt. Alternatywą może być stosowanie specjalnych mat i płyt wegetacyjnych produkowanych z wlókien kokosowych lub wełny mineralnej i nasyconych substratem glebowym i nasionami. Grubość warstwy wegetacyjnej w zależności od rodzaju waha się zazwyczaj w granicach 8-15 cm przy zazieleniu ekstensywnym, przy intensywnym natomiast warstwa nie powinna być mniejsza niż 35 cm. Grubość warstwy drenażowej wynosi przeciętnie 6-30 cm i zaleca się jej stosowanie na całej powierzchni dachu.